Boudewijn was Koning der Belgen van 17 juli 1951 tot aan zijn dood in 1993. Hij was de laatste Belgische koning die soeverein was van Congo, voordat het in 1960 onafhankelijk werd en de Democratische Republiek Congo werd (van 1971 tot 1997 bekend als Zaïre). Boudewijn hielp het vertrouwen in de monarchie te herstellen na de stormachtige regering van koning Leopold III.
Boudewijn was de oudste zoon van Koning Leopold III (1901–1983) en zijn eerste vrouw, Prinses Astrid van Zweden (1905–1935). Omdat hij en zijn vrouw, Koningin Fabiola, geen kinderen hadden, ging de kroon bij Boudewijns dood over op zijn jongere broer, Koning Albert II.
Tijdens zijn lange regeerperiode fungeerde Boudewijn effectief als een verenigende kracht in België, een land dat diep verdeeld was in Vlaams- en Franstalige facties, en hij werd gerespecteerd om de onpartijdigheid waarmee hij de twee groepen behandelde. Hij herkende al vroeg de dreiging van de Congolese onafhankelijkheid en maakte in december 1959 een fact-finding tour door Belgisch Congo; hij riep de onafhankelijkheid uit in Leopoldstad (nu Kinshasa, Congo) op 30 juni 1960. Boudewijn werd echter bekritiseerd voor zijn besluit uit 1990 om één dag af te treden in plaats van in te stemmen met een wetsvoorstel van de regering om abortus te legaliseren; hij werd na de goedkeuring ervan door het parlement hersteld.
Koning Boudewijn stierf op de avond van 31 juli 1993 in zijn buitenverblijf villa Astrida in Motril in het zuiden van Spanje, ten gevolge van een hartstilstand op 62-jarige leeftijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten