Richard I (8 september 1157), bekend als Richard Leeuwenhart vanwege zijn reputatie als groot militair leider en krijger, was koning van Engeland van 1189 tot aan zijn dood in 1199. Hij regeerde ook als hertog van Normandië, Aquitanië en Gascogne; heer van Cyprus; graaf van Poitiers, Anjou, Maine en Nantes; en was op verschillende momenten in dezelfde periode opperheer van Bretagne. Hij was de derde van vijf zonen van Hendrik II van Engeland en Eleonora van Aquitanië en werd daarom niet verwacht dat hij koning zou worden, maar zijn twee oudere broers stierven vóór hun vader.
Op 16-jarige leeftijd had Richard het bevel over zijn eigen leger op zich genomen en de opstanden in Poitou tegen zijn vader neergeslagen. Richard was een belangrijke christelijke bevelhebber tijdens de Derde Kruistocht, leidde de campagne na het vertrek van Filips II van Frankrijk en behaalde verschillende overwinningen op zijn islamitische tegenhanger, Saladin, hoewel hij een vredesverdrag sloot en de campagne beëindigde zonder Jeruzalem te heroveren.
Richard sprak waarschijnlijk zowel Frans als Occitaans. Hij werd geboren in Engeland, waar hij zijn jeugd doorbracht; voordat hij koning werd, woonde hij echter het grootste deel van zijn volwassen leven in het hertogdom Aquitanië, in het zuidwesten van Frankrijk. Na zijn troonsbestijging bracht hij heel weinig tijd door, misschien wel zes maanden, in Engeland. Het grootste deel van zijn regering bracht hij door op kruistochten, in gevangenschap of actief in de verdediging van de Franse delen van het Angevijnse rijk. Hoewel hij in de vier eeuwen na zijn dood werd beschouwd als een modelkoning en door zijn onderdanen werd gezien als een vrome held, werd hij vanaf de 17e eeuw geleidelijk door historici gezien als een heerser die er de voorkeur aan gaf zijn koninkrijk alleen te gebruiken als een bron van inkomsten om zijn legers te ondersteunen, in plaats van Engeland te beschouwen als een verantwoordelijkheid die zijn aanwezigheid als heerser vereiste. Deze "Little England"-visie op Richard is steeds meer onder de loep genomen door moderne historici, die het als anachronistisch beschouwen. Richard I is een van de weinige Engelse koningen die vaker wordt herinnerd onder zijn bijnaam dan onder zijn regeringsnummer. Hij is een blijvend iconisch figuur, zowel in Engeland als in Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten