KLM-vlucht 633 was een passagiersvlucht van Amsterdam naar New York City. Op 5 september 1954, direct na het opstijgen vanaf Shannon Airport, stortte de Super Constellation Triton neer op een modderbank in de rivier de Shannon. Bij het ongeluk kwamen 28 mensen om het leven. Het ongeluk werd veroorzaakt door een onverwachte uitschuifing van het landingsgestel, mogelijk verergerd door een fout van de piloot.
De Lockheed Super Constellation Triton (registratienummer PH-LKY) werd bestuurd door Adriaan Viruly, een van de meest ervaren piloten van de luchtvaartmaatschappij. Na een tankstop op Shannon steeg het vliegtuig omstreeks 02:40 op voor het transatlantische deel van de vlucht. Er waren 46 passagiers en tien bemanningsleden aan boord. Kort na het opstijgen verminderde de piloot het vermogen van maximaal naar METO (Maximum Except Take Off). De piloot was zich er niet van bewust dat het landingsgestel niet was ingetrokken, en als gevolg daarvan daalde het vliegtuig om te landen in de Shannon-monding. Het draaide bij de impact om en brak in twee delen.
Het vliegtuig was gedeeltelijk onder water en minstens één van de brandstoftanks was tijdens de crash gescheurd. De brandstofdampen zorgden ervoor dat veel passagiers en bemanningsleden bewusteloos raakten, die vervolgens verdronken in het stijgende tij. Uiteindelijk kwamen drie bemanningsleden en 25 passagiers om het leven.
Hoewel de crash minder dan een minuut na het opstijgen van het vliegtuig van Shannon Airport plaatsvond, bleven de luchthavenautoriteiten onbewust van de ramp totdat de modderige derde piloot (navigator) van het toestel, Johan Tieman, het vliegveld binnenstrompelde en meldde: "We zijn neergestort!" Dat was 2+1⁄2 uur nadat het vliegtuig was neergestort. De heer Tieman was naar de kust gezwommen en had zich moeizaam door de moerassen naar het vliegveld geworsteld, waarvan de lichten duidelijk zichtbaar waren vanaf de plaats van de crash. Pas om 7 uur 's ochtends - 4+1⁄2 uur na de crash - bereikte de eerste lancering de overlevenden, die op een modderige vlakte in de rivier zaten.
Het officiële onderzoek concludeerde dat het ongeluk werd veroorzaakt door een onverwachte heruitzetting van het landingsgestel en het onjuiste gedrag van de gezagvoerder in deze situatie. Viruly, die nog maar een jaar van zijn pensioen verwijderd was, wees de verantwoordelijkheid voor de crash af en was verbitterd over de behandeling die hij vervolgens door KLM kreeg. In een interview verklaarde hij later dat er simpelweg niet genoeg tijd was geweest om te reageren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten